Dag 42 - La Besse - St. Leonard de Noblat (22km)

Nostalgie waarde volgers. Na het ontbijt dat ook weer volledig bestond uit producten van de eigen boerderij (yoghurt peperkoek brood boter jam melk) , alleen de koffie was vermoedelijk geïmporteerd maar die keuren we goed, ben ik in het lentezonnetje aan het stappen gegaan.

Zo van die d-wegen door het gebergte van de Limousin die eigenlijk te klein zijn voor twee auto's langs elkaar. Ik ken ze nog zo goed uit mijn jeugd. Ik liep zelfs langs een camping met een telefooncel ervoor en ik kon zweren dat ik er al ooit was geweest. De nostalgie kwam om de hoek piepen en de glimlach stond op mijn gezicht getatoeëerd.

Na een schitterend stuk over een brug en langs het water kwam ik een bordje tegen die me naar de "tronc du pellerin" wees. Ik was wat sceptisch maar trof inderdaad een boomstam aan met allerlei schelpen en prullaria. Een ex-pelgrim had een fantastische plek speciaal voor ons pelgrims gemaakt. Letterlijk om ons op te beuren en ons uit een dal te helpen. Mentaal had ik het niet bepaald nodig. Lichamelijk wel. In de verte zag ik St.Leonard al liggen.Tegen een behoorlijke heuvel en de kerk stond bovenop, ik moest tegenover de kerk zijn dus mijn mouwen maar opgestroopt en mijn kuiten maar vaarwel gezegd.

Boven moest ik de sleutel zoeken bij een boekhandel, of beter in dit geval: de boekhandel zoeken. Ik ben maar een kiosk in gevlucht om het te vragen en toen kwam de geniale vraag: Heb je al gekeken of de refuge open is? Nee dus en ja dus hij was open. Want Laure was er al.

Ze had haar bad (!!!) al gehad dus was het nu mijn beurt. Daarna lekker samen kebab weggepeuzeld en nog even tv gekeken. Allebei een aparte kamer .. heerlijk slapen.

Uw badderend eendje

Jeroen