Dag 45 - Flavignac - La Coquille (30km)

Regen waarde volgers. De ganzen dag regen. Toen ik gisteren ging slapen om acht uur regende het niet uit de lucht maar regende het pelgrims. Ons overvolle paradijsje werd opgeleukt door Piet. Die had tot half drie in Limoges getreuzeld en kwam nu nog aan in Flavignac. Geen plaats binnen dus buiten slapen. Dat is de kanskaart die je trekt als je niet reserveert.

S ochtends tijdens het ontbijt kwam Piet ook weer binnen. Gezellig op de koffie en al snel ontstond de behoefte om de regen tesamen te trotseren. Dus met zijn tweeën door de regen en om elf uur was voor mij de tijd rijp voor mijn eclair. Ik wil dat op gaan eten langs de weg, niets van dat. Piet belt aan bij een Madame en we krijgen koffie bij ons gebakje. Lekker bij de kachel.

Om één uur tijd voor de lunch. Ik heb het brood al in mijn mond als Piet druk gebaard dat we ergens naar binnen gaan. Een kast van een huis met een grote familie die samen is gekomen voor de Dag van de Arbeid. Onze sokken en jas worden over de verwarming gelegd en we krijgen koffie.

Komt de vader des huises tevoorschijn. Of we hem de eer willen doen om een simpele Franse lunch met zijn familie te delen. Tja, we zijn er nu toch. Aardappelen, biefstuk, kaas, een geweldig toetje en vele glazen wijn later komen we tot de conclusie dat we nog een stukje moeten wandelen.

Nog tien kilometer in de regen die met bakken tegelijk naar beneden komt. Piet hoeft er maar vijf, die slaapt in een ander onderkomen dus de laatste vijf loop ik alleen. In al mijn wijsheid besluit ik toch wat droogs aan te trekken. Helaas niet zo wijs als ik de refuge zie. Zes pelgrims met allemaal zeiknatte kleding en een amper werkende verwarming. Een drama.

Veel te laat binnen dus amper tijd om te douchen. Wassen heeft geen zin. Zelfs mijn slaapzak was nat. Dwars door de tas en de hoezen heen. Gelukkig beloofd het eten goed te zijn.

Uw natte genieter

Jeroen